Το βιβλίο αυτό αποτελεί μια σημαντική συμβολή στο πεδίο της εκπαίδευσης στην ιδιότητα του πολίτη και της πολιτικής διαπαιδαγώγησης, καθώς καταγράφει τους σύγχρονους προβληματισμούς, τα διλήμματα και τα προβλήματα στον ελληνικό και στον ευρωπαϊκό χώρο μέσα από συγκεκριμένα παραδείγματα.

Ειδικότερα, αναδεικνύει τους σκοπούς, τα εργαλεία και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι βασικοί συντελεστές της τυπικής εκπαίδευσης στην προώθηση της δημοκρατικής παιδείας και στην καλλιέργεια της ευρωπαϊκής συνείδησης και της ενεργού δράσης και πολιτειότητας. Η μελέτη στηρίζεται σε σημαντικό πρωτογενές και δευτερογενές υλικό που φωτίζει τα διαφορετικά μοντέλα και παραδείγματα εκπαίδευσης του πολίτη και αναδεικνύει τις αντιφάσεις και τα διαφορετικά εκπαιδευτικά και παιδαγωγικά προτάγματα σε συνδυασμό με το εθνικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο συγκείμενο.

Η συγγραφέας αναλύει ένα ιδιαιτέρως ευαίσθητο θέμα για το ρόλο της εκπαίδευσης και της σχολικής γνώσης, τη θέση του εκπαιδευτικού και των εκπαιδευτικών πρακτικών στο πεδίο της καλλιέργειας πολιτικών αντιλήψεων και αξιών. Ειδικότερα σήμερα το θέμα είναι επίκαιρο και επιτάσσει εγρήγορση και δράση λόγω του αυξανόμενου λαϊκισμού, της συζήτησης για τη μετα-αλήθεια και τη γενικότερη πολιτική, κοινωνική και οικονομική κρίση. Κύριοι άξονες αυτής της νέας εκπαίδευσης του πολίτη είναι η μιντιακή και ψηφιακή οπτική, η συμμετοχή μέσα από συγκεκριμένες εκπαιδευτικές δράσεις, η καλλιέργεια της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μέσα στο ίδιο το σχολικό περιβάλλον, η διαθεματική και διακλαδική προσέγγιση.

Αντλώντας από τις δράσεις των δύο κορυφαίων ευρωπαϊκών θεσμών, η μελέτη συνιστά υπόμνηση ευθύνης υπέρ της δημοκρατικής πολιτικής ένταξης και της συντεταγμένης συμβίωσης των πολιτών με γνώμονα τις θεμελιώδεις ευρωπαϊκές αξίες ως μαθητεία στις αρετές του δημοκρατικού κοινού βίου.